Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu

Ochrona lasu jest dziedziną wiedzy leśnej oraz działalnością gospodarczą, mającą na celu zabezpieczenie lasu przed szkodami wyrządzanymi przez czynniki antropogeniczne, abiotyczne i biotyczne.

SZKODY ANTROPOGENICZNE - związane z działalnością człowieka.
* zanieczyszczenie powietrza - na terenie Nadleśnictwa nie występują istotne zagrożenia ze strony przemysłu, a cały obszar należy do zerowej strefy uszkodzeń przemysłowych. Zaliczenie do zerowego stopnia uszkodzeń jest wynikiem obserwacji ubytku aparatu asymilacyjnego tzw. defoliacji.
* pożary lasów - są poważnym stałym zagrożeniem ekosystemów leśnych, zwłaszcza w okresie wczesnowiosennego procederu wypalania łąk i długotrwałych okresach suszy w sezonie letnim. 

Działania związane z ochroną lasów przed pożarami Nadleśnictwo podejmuje w zależności od potencjalnego zagrożenia drzewostanów oraz bieżących warunków meteorologicznych. Nadleśnictwo Rudka znajduje się w II kategorii zagrożenia pożarowego.                      

Jeden z największych pożarów na terenie  Nadleśnictwa Rudka miał miejsce w 1993 r. w  leśnictwie Ciechanowiec na powierzchni 66 ha

UWAGA !!!
Zakaz wstępu do lasu wprowadza się przy III stopniu zagrożenia pożarowego, jeżeli przez kolejne 5 dni wilgotność ściółki mierzona o godz. 900 będzie niższa od 10%.

* szkodnictwo leśne (kradzieże, niszczenie mienia, kłusownictwo) - zwalczanie szkodnictwa leśnego należy do podstawowych obowiązków terenowych pracowników Służby Leśnej, w tym strażników leśnych. Działalność Straży Leśnej polega na systematycznej działalności prewencyjnej w celu ochrony zasobów leśnych i mienia Lasów Państwowych, wykrywaniu sprawców przestępstw i wykroczeń, jak również merytorycznym prowadzeniu spraw w trybie karnosądowym i kolegialnym.

 

SZKODY ABIOTYCZNE - powodowane przez huraganowe wiatry, okiść, mróz i przymrozki, grad, wysoką temperaturę, nadmiar lub niedobór wilgoci.

Szkody powodowane przez czynniki abiotyczne nie osiągają rozmiarów o istotnym znaczeniu gospodarczym. Skutki tych zjawisk są likwidowane na bieżąco przez Służbę Leśną.

 

SZKODY BIOTYCZNE - wśród biotycznych czynników powodujących zagrożenia lasów istotną rolę odgrywają zwierzęta, szkodliwe owady i grzyby.

 W środowisku leśnym w Polsce występuje duża różnorodność gatunków owadów, których masowe pojawy (tzw. gradacje) powodują znaczne szkody w lasach. Największe zagrożenie stanowią szkodniki liściożerne starszych drzewostanów iglastych, a przede wszystkim: brudnica mniszka, poproch cetyniak, boreczniki, barczatka sosnówka, osnuja gwiaździsta, strzygonia choinówka. Zagrożenie drzewostanów występuje zarówno ze strony owadów liściożernych, tzw. szkodników pierwotnych, jaki szkodników wtórnych, zasiedlających osłabione drzewa. Szkodniki wtórne żerują głównie pod korą, co powoduje obumieranie drzew. Od wielu lat najczęściej spotykanymi sprawcami wydzielania się posuszu na terenie całego kraju są cetyńce i przypłaszczek granatek na sośnie oraz kornik drukarz, kornik drukarczyk, czterooczak świerkowiec i rytownik pospolity na świerku.
Stan zdrowotny lasów Nadleśnictwa Rudka określany jest jako dobry i sporadycznie podejmowane są działania ograniczające populacje szkodliwych owadów. Poniżej przedstawiamy działania z zakresu ochrony lasu podejmowane przez leśników z Nadleśnictwa Rudka:

a) ochrona upraw i szkółek przed szkodnikami występującymi w glebie.
Na terenie Nadleśnictwa nie występują szkodniki bytujące w glebie w skali mogącej mieć znaczenie gospodarcze. Sporadycznie występuje pędrak chrabąszcza majowego. Jako działanie profilaktyczne projektuje się coroczną kontrolę szkółki oraz upraw na słabszych siedliskach.

b) ochrona starszych upraw i młodników przed szkodnikami nękającymi.
W stosunku do szkodników nękających przeprowadza się coroczną profilaktyczną lustrację upraw i młodników. Do tej pory na terenie Nadleśnictwa zaobserwowano okresowe pojawianie się szeliniaka, którego zwalczano poprzez wykładanie pułapek klasycznych, feromonowych oraz wykonanie rowków chwytnych.

c) ochrona drzewostanów przed szkodnikami pierwotnymi.
Lasy Nadleśnictwa nie są narażone na znaczne szkody ze strony szkodników pierwotnych. Jednak w stosunku do boreczników, strzygoni choinówki, poprocha cetyniaka i barczatki sosnówki przeprowadzane są coroczne jesienne poszukiwania szkodników sosny w wyznaczonych partiach kontrolnych. Ponadto w celach prognostycznych stosowane są pułapki feromonowe na brudnicę mniszkę. Wzrosło natomiast znacznie zagrożenie drzewostanów dębowych ze strony miernikowców i zwójek, co spowodowało wykonanie lotniczego zabiegu ochronnego na powierzchni 500 ha.
d) ochrona lasu przed szkodnikami wtórnymi.
Nie stwierdzono w nadleśnictwie większego zagrożenia ze strony szkodników wtórnych poza żerami kornika drukarza. Jednak w celu przeciwdziałania powstawaniu szkód prowadzone są następujące działania:
* usuwanie drzew trocinkowych i zasiedlonych przez szkodniki,
* porządkowanie stanu sanitarnego lasu poprzez usuwanie z lasu złomów, wywrotów, posuszu czynnego,
* przeprowadzanie okresowych kontroli występowania szkodników wtórnych,
* wykładanie drzew i stosów pułapkowych oraz ich korowanie w terminach określonych przez "Instrukcję ochrony lasu" oraz stosowanie pułapek feromonowych,

* terminowy korowanie i wywóz surowca drzewnego z lasu oraz w razie jego pozostania na okres letni opryskiwanie środkami ochronnymi,
* korowanie pniaków po ściętych drzewach, palenie gałęzi i innych odpadów pozrębowych,
* ochrona naturalnych wrogów owadów szkodliwych, szczególnie ptaków przez wywieszanie budek lęgowych, budowę poideł, zakładanie remiz itp.

e) ochrona lasu przed chorobami spowodowanymi przez grzyby.
Szkody od grzybów na terenie Nadleśnictwa występują sporadycznie i nie mają większego znaczenia. W związku z tym nie planuje się specjalnych zabiegów w lasach (z wyjątkiem stosowania preparatu Pg-IBL).

f) ochrona lasu przed zwierzyną.
W Nadleśnictwie szkody wyrządzane przez zwierzynę płową są gospodarczo znośne. Najistotniejsze działania podejmowane w tym kierunku to właściwa współpraca z kołami łowieckimi mająca na celu utrzymanie liczebności zwierzyny na odpowiednim poziomie. Najskuteczniejszym działaniem bezpośrednim jest indywidualne zabezpieczania sadzonek przed zgryzaniem i spałowaniem a także ewentualnie grodzenie upraw.